۲٫ عناصر زمانی تصمیم شامل دوره پیش‌بینی، افق پیش‌بینی و فاصله پیش‌بینی است.
ـ دوره پیش‌بینی، واحد اصلی زمانی است که پیش‌بینی برای آن انجام می‌شود برای مثال پیش‌بینی سود هر سهم سال آینده.
ـ افق پیش‌بینی، تعداد دوره های آتی است که با پیش‌بینی پوشش داده می‌شود برای مثال پیش‌بینی سود هر سهم ۵ سال آینده به صورت سالانه که دوره سالانه وافق پنج ساله است .
ـ فاصله پیش‌بینی، تواتری است که با آن پیش‌بینی جدید انجام می‌شود. اغلب فاصله پیش‌بینی و دوره آن مساوی است. بنابرین پیش‌بینی‌ها در هر دوره با بهره گرفتن از جدیدترین نیازهای دوره و اطلاعات جاری مورد تجدید نظر قرار می‌گیرند .
۳٫ شکل مورد نیاز پیش‌بینی سومین ویژگی‌های مسأله پیش‌بینی است معمولاً پیش‌بینی یکی از شکل‌های زیر را به خود می‌گیرند.
ـ برآورد ارزش مورد انتظار متغیر به علاوه برآورد انحراف معیار خطای پیش‌بینی .
ـ دامنه‌ای که با احتمال تعیین شده، شامل ارزش آتی واقعی خواهد بود .
۴٫ دقت پیش‌بینی ـ که در مسأله تصمیم مورد نیاز است بر روی سیستم پیش‌بینی مورد استفاده اثر خواهد گذاشت. بهبود در دقت پیش‌بینی، عدم اطمینان را کاهش می‌دهد ولی بهبود اضافی ممکن است از دیدگاه اقتصادی توجیه‌پذیر نباشد. (محمدی،۱۳۸۸،۲۳)
ویژگی‌های کیفی سود
ویژگی‌های کیفی سود شامل موارد زیر است:
۱-پایداری سود
۲-قابلیت پیش‌بینی سود
۳-مربوط بودن سود به ارزش سهام
۴-به موقع بودن سود
۵-محافظه کارانه بودن سود
پایداری سود
سودی که ناشی از فعالیت‌های غیرعادی و غیرمترقبه نباشد از پایداری بیشتری برخوردار است. به عبارت دیگر قابلیت دوام و تکرارپذیری سود به عنوان پایداری سود تعریف می‌شود. تحلیل‌گران مالی و سرمایه‌گذاران در تعیین جریان‌های نقدی آتی به رقم سود حسابداری به عنوان تنها شاخص تعیین‌کننده توجه نمی‌کنند، بلکه برای آن ها پایداری وتکرارپذیر بودن سود گزارش شده بسیار مهم است. آن ها پایداری بیشتر از رقم نهایی سود به اقلام تشکیل دهنده آن توجه می‌کنند. از دیدگاه آن ها سود حاصل از اقلام غیرعادی و غیرمترقبه سود محتوای اطلاعاتی بیشتری دارد، زیرا اقلام تکرارپذیر سود معیار خوبی برای برآورد جریان‌های نقدی آتی به حساب می‌آید. پایداری بالاتر سود مرتبط با ضریب بزرگتر متغیر سود در رگرسیون سود/ بازده است (حقیقت،۱۳۹۰).
قابلیت پیش‌بینی
قابلیت پیش‌بینی سود به توان پیش‌بینی سود از خودش گفته می‌شود این ویژگی کیفی سود توسط تحلیل‌گران مالی ارزش‌گذاری شده و از اجزای ضروری مدل‌های ارزشیابی به حساب می‌آید. در چارچوب نظری هیات استانداردهای حسابداری مالی قابلیت پیش‌بینی به عنوان بخشی از ویژگی مربوط بودن مطرح شده و به شرح زیر تعریف شده است :
کیفیت اطلاعات که به استفاده کنندگان کمک می‌کند تا احتمال پیش‌بینی صحیح نتایج گذشته یا حال را افزایش دهد.
انجمن حسابداری آمریکا در بیانیه تئوری حسابداری چنین می‌نویسد :« در تدوین استانداردها معیار جامع، مفید بودن اطلاعات است». تقریباً بدون استثناء ادبیاتی که در این زمینه وجود دارد موضوع مفید بودن را به تسهیل در تصمیم‌گیری مرتبط ساخته است. در اتخاذ تصمیم یکی از مهم‌ترین نکات مورد توجه نتیجه تصمیم است که به دلیل ارتباط نتیجه تصمیم به آینده تعیین نتیجه و پیامد تصمیم از طریق پیش‌بینی صورت می‌گیرد. بنابرین اطلاعات حسابداری برای این‌که بتواند در راستای تسهیل تصمیم‌گیری به سرمایه‌گذاران کمک کند، باید دارای توان پیش‌بینی باشد (کردستانی ، ۱۳۸۶).
مربوط بودن سود به ارزش سهام :
سود از جمله برترین شاخص‌های اندازه‌گیری فعالیت‌های یک واحد اقتصادی است. در گزارش‌های مالی نیز تأکید ویژه‌ای بر اطلاعات مربوط به سود وجود دارد. بنابرین سود گزارش شده باید در تعیین ارزش شرکت به سرمایه‌گذاران کمک کند. در واقع باید نحوه محاسبه و گزارش سود طوری باشد که دارای چنین ویژگی باشد تا بتواند این هدف را برآورده سازد. اصطلاحا باید سود مربوط به ارزش سهام باشد. آزمون مربوط بودن به ارزش سهام یکی از رویکردهای تعریف عملیاتی مربوط بودن و قابلیت اتکای مورد نظر هیات تدوین استانداردهای حسابداری مالی است. چون ارقام حسابداری (سود) در صورتی مربوط به ارزش سهام خواهد بود که توان توضیح تغییرات بازده سهام را داشته باشد. در این صورت در ارزیابی سهام برای سرمایه‌گذاران مفید بوده و مربوط به تصمیم‌گیری خواهد بود. همچنین این ارقام به اندازه‌ای قابلیت اتکا دارد که در قیمت سهام منعکس شود(حقیقت،۱۳۹۰).
به موقع بودن سود
اطلاعات سود برای این‌که به تصمیم استفاده کنندگان مربوط باشد، باید در زمانی که مؤثر واقع شود، در دسترس استفاده کنندگان قرار گیرد. به عبارت دیگر اطلاعات باید به موقع باشد. اگر اطلاعات مربوط به سود به موقع باشند، بازده مورد انتظار سرمایه‌گذاران نیز واقعی خواهد بود. از طرف دیگر هر چه اطلاعات در فواصل زمانی کوتاه‌تری گزارش شوند به دلیل بالا بودن سطح اطلاعات در دسترس سرمایه‌گذاران ریسک اطلاعاتی شرکت پایین خواهد بود. همین نکته باعث کاهش ریسک کلی سرمایه‌گذاری در شرکت و کاهش بازده مورد انتظار سرمایه‌گذاران خواهد شد. به موقع بودن سود به عنوان یک ویژگی کیفی مبتنی بر این ایده است که سود حسابداری در صدد اندازه‌گیری سود اقتصادی است که به عنوان تغییر در ارزش بازار سهام تعریف می‌شود. قدرت توضیحی سود در رگرسیون معرف به موقع بودن سود است. به موقع بودن بین بازده مثبت و منفی تمایز قایل نمی‌شود(حقیقت،۱۳۹۰).
محافظه کارانه بودن سود
محافظه کاری در حسابداری به عنوان تفاوت در تاییدپذیری لازم برای شناخت زیان تعریف شده است. منشاء محافظه کاری عدم اطمینان نسبت به آینده است. همیشه آینده در ابهام قرار دارد و به هیچ‌وجه نمی‌توان شرایط آینده را به طور دقیق برآورد کرد. در حسابداری دو منبع باعث پیدایش عدم اطمینان می‌شود. نخست معمولا حسابداری مربوط به واحدهای تجاری است که انتظار می‌رود در آینده ادامه حیات داشته باشند. از آن‌جا که اغلب این فعالیت‌ها بر دوره های گذشته و آینده تخصیص داده می‌شوند در مورد منطق این تخصیص‌ها بر مبنای میزان انتظار به آینده باید مفروضاتی را در نظر گرفت. اگر چه در مورد این تخصیص‌ها برخی از مفروضات و انتظارات در دوره های بعد معتبر خواهد بود، ولی امکان دارد هیچ‌گاه نتوان فرایند تخصیص را کاملا مورد تأیید قرار داد. دوم، اغلب محاسبات واندازه‌گیری‌ها در حسابداری بر مبنای «ارزش پولی ثروت »تعیین می‌شود که مستلزم برآورد مبالغ نامطمئن آینده است (حقیقت،۱۳۹۰).
