۲ـ اختلافات با هزینه کمتری حل و فصل میشوند. با اینکه حل اختلاف در «آی. دی. آر» نیز مستلزم پرداخت هزینه است اما این هزینه ها به طور کلی کمتر از هزینه هایی است که مراجع به دادگاهها برای طرفین دربر دارد.
بعضی از نویسندگان معتقدند که در حال حاضر هزینه های طرح دعوا و رسیدگی در«آی. دی. آر» کمتر از دادگاهها نبوده و در مواردی نیز بیشتر است. در پاسخ باید گفت با در نظر گرفتن حل و فصل سریع اختلاف در «آی. دی. آر» و هزینه های جانبی که مراجعه به دادگاهها به طرفین تحمیل می کند در مجموع حل اختلاف از طریق «آی. دی. آر» ارزانتر و مقرون به صرفهتر از مراجعه به دادگاه میباشند.
۳ـ اختلافات به طور خصوصی محرمانه و غیرعلنی رسیدگی شود. در پارهای از اختلافات یک طرف بنا به دلایلی تمایل ندارد که اشخاص ثالث که با طرفین و موضوع اختلاف هیچگونه ارتباطی ندارند از اختلاف آن ها و اسناد و مدارک و اظهارات ارائه شده در طول رسیدگی مطلع شوند و خصوصی و محرمانه بودن «آی. دی. آر» این امکان را برای طرفین فراهم میسازد.
۴ـ برخلاف اجرای آرای دادگاهها در کشورهای خارجی که به علت تعارض با حاکمیت داخلی کشور صادر کننده رأی و هم چنین دلایل دیگر با محدودیتها و مشکلاتی روبرو می‌باشد آرای صادر شده از طریق «آی. دی. آر» (داوری) با سهولت بیشتری اجرا می شود.
۵ـ در «آی. دی. آر» اختلافات به وسیله شخص یا اشخاصی رسیدگی می شود که اولا منتخب طرفین و مورد اعتماد آن ها میباشند ثانیاً نسبت به موضوع مورد اختلاف دارای تخصص میباشند که به حل سریع و عادلانه اختلاف کمک می کند.
۶ـ حل اختلاف در «آی. دی. آر» مبتنی بر قواعد مورد توافق طرفین می‌باشد و طرفین این اختیار را دارند که قانون و قواعد مناسب را برای حل اختلاف خود گزینش کنند. همچنان که می توانند با تکیه بر انصاف و بدون استناد به قانون اختلاف خود را به طور عادلانه حل نمایند.
۷ـ اختلافات در محیطی دوستانه و توأم با همکاری طرفین حل و فصل می شود. غیر از اینکه ارجاع اختلاف به یکی از شیوه های «آی. دی. آر» با توافق و همفکری طرفین صورت می‌گیرد اصولا مذاکره و گفتگوی طرفین در جریان رسیدگیهای «آی. دی. آر» نقش مهمی را ایفا می کند و در بیشتر روشهای «آی. دی. آر» راه حل نهایی با توافق و رضایت هر دو طرف تنظیم می شود و در واقع اجرای عدالت با حفظ دولتی طرفین به ادامه روابط کاری و دوستانه طرفین در آینده کمک می کند.
۸ـ در بعضی از موارد می‌توان جهت حل اختلاف یا پیشگیری از وقوع اختلاف از یکی از شیوه های غیرقضایی حل اختلاف بهره گرفت در حالی که در این موارد رجوع به دادگاهها میسر نمی باشد همانند تکمیل یا تجدیدنظر در قرارداد.
۹ـ تنوع شیوه های جایگزین حل اختلاف به طرفین این امکان را میدهد که روشی مناسب برای حل اختلاف خود انتخاب نمایند. طرفین همچنین این امکان را در اختیار دارند که در صورت عدم حصول نتیجه به شیوهای دیگر متوسل شوند. در کنار تنوع شیوه های «آی. دی. آر» انعطاف آن ها نیز به حل سریع و عادلانه اختلاف کمک کرده و سبب می شود که سرانجام راه حلی پیدا شود که بهتر با نیازهای طرفین تطبیق کند.
در کنار مزایای متعددی که استفاده از «آی. دی. آر» دربردارد معایبی نیز برای آن برشمردهاند از جمله «آی. دی. آر» با ویژگیهای خاصی که دارد زمینه سوء استفاده بعضی افراد را فراهم میسازد. زیرا در مواردی بعضی اشخاص که هیچ حقی نداشته و شکست طرح دعوا را در دادگاه به خوبی پیش‌بینی می کند سعی می‌کنند از ویژگی محرمانه غیرتشریفاتی بودن «آی. دی. آر» و انعطاف آن سوء استفاده کرده و نفعی عاید خود گردانند که البته این ایراد چندان وارد نیست. زیرا گذشته از اینکه امکان طرح دعوای واهی در دادگاه نیز وجود دارد اشخاص ثالثی که به عنوان قاضی حل اختلاف در «آی. دی. آر» فعالیت می‌کنند نوعا متخصص بوده و امکان به نتیجه رسیدن دعاوی واهی را به حداقل میرسانند. داور، میانجیگر، سازشگر و… هر زمان به بیحقی یکی از طرفین دعوا پی برد رسیدگی را پایان و رأی به بی حقی وی می دهند. وانگهی طرفین بودن رسیدگیهای «آی. دی. آر» نیز سبب می شود که طرف مقابل دعوای واهی به راحتی تسلیم خواسته اشخاص موصوف نشوند.
ایراد دیگری که به «آی. دی. آر» وارد شده این است که به لحاظ خصوصی و محرمانه و غیرعلنی بودن «آی. دی. آر» ارجاع اختلاف و رسیدگی و نتیجه کار در «آی. دی. آر» در معرض دید و نظارت عمومی قرار نمیگیرد و این امر ممکن است هم به سوء استفاده طرف قویتر منجر شود و هم اینکه به زیان منافع عمومی جامعه باشد. به عنوان مثال چنانچه شخصی از به کار بردن کالای معیوبی خسارت دیده باشد تولید کننده تنها خسارات همان مصرف کننده را جبران و پرداخت می کند در حالی که دادگاه ممکن است برای حفظ منافع و سلامت عمومی دستور دهد تولید کننده باید کلیه عیوب کالاهای از همان نوع را برطرف و حتی رأی به جمع آوری کلیه کالاهای عرضه شده صادر نماید. در پاسخ می‌توان گفت که در کشوری که پارهای از دعاوی که اهمیت ویژهای بوده اند و ارتباط آن با نظم عمومی زیاد است باید منحصراً از طریق دادگاه حل و فصل شود و قابل ارجاع به «آی. دی. آر» نمیباشند (به عنوان مثال ماده ۴۹۶ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی) و در مورد مثال یاد شده نیز باید گفت چنانچه عیب کالا منحصر به یک یا چند کالا نبوده و بیشتر محصولات عرضه شده معیوب و خطر آفرین باشند معمولا مقامات عمومی از وضعیت مطلع شده و برای حفظ نظم عمومی وارد عمل شوند همچنان که در غالب اوقات تولید کننده به خاطر حفظ شهرت خود نسبت به رفع عیوب از کالاهای خطرناک و جبران خسارات مصرف کنندگان اقدام می کند.
رجوع به «آی. دی. آر» نه تنها برای طرفین دعوا فوائدی دارد مزایایی نیز برای دولتها دربردارد. نخستین امتیازی که حل اختلافات در خارج از دادگاهها برای دولتها به دنبال دارد کاهش تراکم دعاوی و پرونده ها در دادگستری است که این امر هم بار مالی دولت را کمتر می کند و هم سبب می شود دادگاه با دقت و سرعت بیشتری دعاوی طرح شده را رسیدگی نمایند و با حذف اطاله دادرسی و صحت بیشتر آرای موجبات رضایت اصحاب دعوا را فراهم کنند.
همچنان که گفتیم ماهیت روابط و اختلافات تجاری به ویژه تجارت بین المللی به گونه ای است که حل اختلافات از طریق «آی. دی. آر» و به خصوص داوری مناسبتر از مراجعه به دادگاههاست و در واقع تقویت و نهادینه شدن «آی. دی. آر» در یک کشور می تواند به رونق تجارت و مخصوصا تجارت بین المللی در آن کشور کمک نماید همچنان که کشورهای توسعه یافته که در زمینه تجارت بین المللی پیشرو میباشند دارای مراکز قوی در زمینه «آی. دی. آر» (داوری و میانجی گری) هستند. و سرانجام اینکه «آی. دی. آر» بر جذب سرمایه های خارجی نیز که از عوامل رشد و توسعه کشورها و به ویژه کشورهای توسعه نیافته به شمار میرود تأثیر مهمی دارد. سرمایه گزاران خارجی در کشورهایی سرمایه گذاری می‌کنند که در کنار سایر بسترهای لازم بتوانند اختلافات خود با اشخاص یا دولت میزبان سرمایه را به طور قانونی از طریق نظام غیرقضایی حل اختلاف (داوری) حل و فصل نمایند.
