• • بارزهای قالبی در خصوص کاستی های زنان

• • انحصار طلبی مردان

• • عدم پذیرش زنان به عنوان افراد دارای اعتماد به نفس و توانمند

• • سلیقه ای برخورد کردن مدیران

• • تقلیل گرایی در برخورد با توانایی‌های زنان

• تعابیر جرم اندیشانه از دین

۲-۱۹-۱-۳)تاریخی – ساختاری

• • تسلط ساختار سنتی مدیریت مرد سالارانه علی رغم تحولات مدیریتی

• • سوابق عدم اثبات کفایت زنان به دلیل غلبه جنبه‌های فیزیکی در انجام امور

• • • فقدان مدل های مدیریتی مناسب برای الگوبرداری زنان

  

• • ترجیح در واگذاری امور به مردان

• • انعطاف ناپذیری سیستم اداری در برخورد با مسایل خاص مدیران زن

• عدم امکان کار شناور در ساعات کار مدیران زن ( با توجه به مسئولیت خانوادگی آن ها )

۲-۱۹-۲)عوامل فردی

۲-۱۹-۲-۱) شخصیتی

• • پاییین بودن اعتماد به نفس

• • پایین بودن ریسک پذیری

• • برخورد احساسی در مقابل حوادث احتمالی

• • پذیرش شرایط موجود به ‌عنوان وضعیت غایی

• • توجه و نکته سنجی

• • عدم توانایی در انجام کارهای فیزیکی سخت

• • توجه به افکار و تاییدات زیردستان

• تمرکزگرایی و عدم علاقه به تفویض اختیار

۲-۱۹-۲-۲) روابط بین فردی

• • محدودیت در ارتباط با همکاران مرد

• • فقدان شبکه های غیر سازمانی گسترده

• • فقدان حمایت های رسمی برای دستیابی به فرصت های مدیریتی

• • عدم همکاری بین زنان و تسلط روحیه فردگرایی

• تردید در ارجاع کار به زیردستان

۲-۱۹-۲-۳)تخصص و تبحر

• • پایین بودن سطح آگاهی های تخصصی زنان به دلیل پایین بودن سطح هزینه کرد ، سازمان برای آموزش زنان

• • محدودیت بهره مندی از فرصت های مطالعاتی به دلیل تعدد نقش ها و رویکرد سنتی جامعه ‌به این نقش ها

• • محدودت امکان حضور در سمینارها ، کارگروه ها و برنامه های آموزشی مختلف ( به نسبت مسئولیت های خانوادگی )

• کمبود تجربه کافی

۲-۲۰)توانمندسازی ، راهکاریی برای مقابله با مشکلات

بدون در نظر گرفتن نیمی از سرمایه انسانی جامعه (زنان) ، به توسعه همه جانبه ، متوازن و پایدار نمی‏توان دست یافت. واقعیت این است که ما در دوره‏ای زندگی می‌کنیم که مقبولیت مشروعیت دولت‏ها با میزان مشارکت اجتماعی مردم به‏ویژه زنان سنجیده می‏ شود. تجربه جهانی ثابت کرده که حضور زنان در عرصه عمومی و سطوح تصمیم‏ گیری‏ به اصلاح نظام اداری و بهبود کیفیت خدمات دولتی در کشورهای درحال توسعه کمک شایانی ‌کرده‌است، ‌بنابرین‏ بر عهده قانون‏گذاران است که با فراهم سازی زمینه‌های توانمندسازی زنان به رشد اقتصادی و توسعه مبتنی بر دانش کشور کمک کنند.

توانمندسازی مفهومی پیچیده است که اغلب درست درک نمی‏ شود. تعاریف گوناگونی توسط صاحب‌نظران در زمینه توانمندسازی ارائه شده‏است که از آن جمله می‏توان به تعاریف ذیل اشاره کرد:

· توانمندسازی یعنی اینکه مردم باید به سطحی از توسعه فردی دست یابند که به آن ها امکان انتخاب بر اساس خواسته های خود را بدهد (شادی طلب، ۱۳۸۴ ،ص ۵۴)

· توانمندسازی اصطلاحی است برای توصیف ،هموار کردن راه خود یا دیگران برای تلاش درجهت دستیابی به اهداف شخصی (ابوت و والاس ، ص ۳۱۱)

۲-۲۱) ابعاد توانمندی

· توانمندی در تخصص: فرد باید دانش کار را داشته باشد.

· توانمندی در جسارت و عمل: استفاده از آموخته‏ها در بهبود عمل.

· توانمندی در تجربه آموزی: کسب تجارب از دیگران و درک تجارب خود.

· توانمندی در مهارت‏های ارتباطی.

· توانمندی در تفکر: هنر درک روابط بین پدیده ها.

· توانمندی در وجدان کاری.

۲-۲۲)چگونگی توانمند سازی زنان

توانا سازی زنان از آن جهت که مورد نیاز جامعه بوده و منافع این توانا سازی نصیب کل جامعه می شود ، بسیار حائز اهمیت است . زنان در طول تاریخ محکوم به فقدان توانمندی و صرفاً برای انجام یک مجموعه وظایف مشخص ، ثابت و سنتی پنداشته می شدند و به تدریج این احساس در آنان ایجاد شده است که به راحتی نمی توانند پذیرای عقیده توانا سازی شوند .

اما به تدریج با به اثبات رسیدن توانایی‌های آنان ، تغییراتی در دیدگاه جامعه نسبت به زنان به وجود آمد . اما دیدگاه جامعه باید نسبت به اقشار مختلف زنان تغییر بنیادی و اساسی کند که در این رابطه اولین و مهمترین گام ، اقدامات برنامه ریزان و کارشناسان مربوط برای آموزش توانا سازی زنان خواهد بود ، چرا که این امر کلید فقر زدایی از جامعه زنان می‌باشد .

در برنامه های توسعه انسانی همواره شاهد بوده ایم که مردان نسبت به زنان سهم بیشتری از رشد شاخص توسعه انسانی و بهره گیری از آن را داشته اند ، حال باید در این راستا دست به یکسری از اقدامات اساسی زد که از آن جمله میتوان به موارد زیر اشاره نمود :

-با شناخت دقیق و واقعی از امکانات توسعه اشتغال زنان توانمند سازی ، آموزش فنی ، حرفه ای و مدیریتی آنان جهت کسب مهارت‌های لازم ایجاد شود تا امکان مشارکت هرچه بیشتر زنان برای فعالیت‌های مرتبط با استعدادهای آنان فراهم گردد.

-لازم است شیوه ها و روش‌هایی اتخاذ شود که بدون هر نوع بهره کشی ، استثمار و سودجویی ، مصالح و منافع زنان رعایت و امکان فعالیت سالم در صحنه های اقتصادی جامعه بیش از پیش در دسترس قرار گیرد .

-در دسترس قرار دادن کافی به آموزش ، شغل و درآمد مناسب و پایگاه اقتصادی – اجتماعی برای زنان بخصوص زنان روستایی که بعلت عدم حضور در جامعه به عنوان تصمیم گیرنده ، دچار فقر اقتصادی و اجتماعی هستند .

-بهبود اصلاح فرهنگ و نگرش های وبرانگر موجود در افراد و سازمان‌ها درمورد فقیر پنداری ، ناتوانی و ضعیف پنداشتن زنان و پرورش استعدادها و خلاقیت آنان حتی در مدارج و پست های مدیریتی و مناصب و مدارج بالا ( گنجی نیا و دیگران ، ۱۳۸۸ ، صص ۱۹-۱)

۲-۲۳)مراحل توانمندسازی زنان

یکی از نظریه پردازان توانمندسازی زنان معتقد است برای توانمندسازی زنان باید ۵ مرحله را طی کرد:

1. 1. مرحله رفاه؛ در این مرحله، رفاه مادی (مانند تغذیه و درآمد) بررسی می‏ شود و رفع تبعیض بین زنان و مردان مدنظر قرار می‏ گیرد.

1. 1. مرحله دسترسی؛ در این مرحله، زنان باید به عوامل تولید (زمین، کار و سرمایه)، کارهای مولد درآمد، خدمات، آموزش‏های مهارت زا (که استخدام و تولید را ممکن می‏ سازد) و محصول و دسترنج خود، دسترسی داشته باشند.

1. 1. مرحله آگاهی؛ در این مرحله، زنان باید تشخیص دهند که مشکلات آن ها ناشی از کمبودهای شخصی‏شان نیست. بلکه نشأت گرفته از نقش‏های جنسیتی مربوط به فرهنگ است و به همین دلیل قابل تغییر است. آگاهی در این مفهوم به معنی باور داشتن برابری است.