فایل های مقالات و پروژه ها | قسمت 27 – پایان نامه های کارشناسی ارشد
-
- . و هم مع هذا یعطلون المساجد التى أمر الله أن ترفع و یذکر فیها إسمه فلا یقیمون فیها جمعه و لا جماعه و یبنون على القبور المکذوبه و غیر المکذوبه مساجد یتخذونها مشاهد و قد لعن رسول الله من إتخذ المساجد على القبور و نهى أمته عن ذلک و قال قبل أن یموت بخمس( ان من کان قبلکم کانوا یتخذون القبور مساجد ألا فلا تتخذوا القبور مساجد فأنى أنهاکم عن ذلک) و یرون أن حج هذه المشاهد المکذوبه و غیر المکذوبه من أعظم العبادات حتى أن من مشائخهم من یفضلها على حج البیت الذى أمر الله به و رسوله و وصف حالهم یطول. فبهذا یتبین أنهم شر من عامه أهل الأهواء و أحق بالقتال من الخوارج و هذا هو السبب فیما شاع فى العرف العام أن أهل البدع هم الرافضه فالعامه شاع عندها أن ضد السنى هو الرافضى فقط لأنهم أظهر معانده لسنه رسول الله و شرائع دینه من سائر أهل الأهواء … و أیضا فالخوارج لم یکن منهم زندیق و لا غال و هؤلاء فیهم من الزنادقه والغالیه من لا یحصیه إلا الله … و أیضا فغالب أئمتهم زنادقه إنما یظهرون الرفض لأنه طریق إلى هدم الإسلام … و أیضا فالخوارج کانوا من أصدق الناس و أوفاهم بالعهد و هؤلاء من أکذب الناس و أنقضهم للعهد( همو، کتب و رسائل و فتاوى ابن تیمیه فی الفقه، ج ۲۸، ص ۴۸۲- ۴۸۴). ↑
-
- . رقم الفتوى( ۱۱۰۹۲). السؤال: یوجد فی بلدتنا رجل رافضی یعمل قصاب و یحضره أهل السنه کی یذبح ذبائحهم و کذلک بعض المطاعم تتعامل مع هذا الشخص الرافضی و غیره من الرافضه الذین یعملون فی نفس المهنه، فما حکم التعامل مع هذا الرافضی و أمثاله؟ و ما حکم ذبحه و هل ذبیحته حلال أم حرام؟ الاجابه: و بعد .. فلا یحل ذبح الرافضی و لا أکل ذبیحته فإن الرافضه غالبا مشرکون حیث یدعون علی بن أبی طالب دائما فی الشده و الرخاء حتى فی عرفات و الطواف و السعی، و یدعون أبناءه وأئمتهم کما سمعناهم مرارا و هذا شرک أکبر و رده عن الإسلام یستحقون القتل علیها …http:// www. ibn- jebreen. com/ fatwa/ vmasal- 29011- 9593. html ↑
-
. اعلن الزرقاوی فی تسجیل بث على شبکه الانترنت« الحرب الشامله على الشیعه الروافض اینما وجدوا» فى العراق.http:// pdfstore. addustour. com/ old/ 5002 9/ 9 52841 7. pdf
www. aljazeera. net/ knowledgegate/ newscoverage/ 4102/ 7/ 62 ↑
-
- . عبدالله عزّام سال ۱۹۴۱ م در قریه« سیله الحارثیه» فلسطین به دنیا آمد. در سن کوچکى به اردن مهاجرت نمود و تحصیلات ابتدایى را همانجا گذارند. لیسانس شرعیات خود را در سال ۱۹۶۶ م. از دانشگاه دمشق گرفت و همزمان با تحصیل در سوریه به اخوانالمسلمین مصر پیوست و در جنگ ۱۹۶۷ م. اعراب و اسرائیل شرکت کرد. سپس براى ادامه تحصیل عازم مصر شد و ارشد خود را در سال ۱۹۶۹ م. و دکتراى اصول فقه را در سال ۱۹۷۳ م. از دانشگاه الأزهر گرفت. سپس به اردن بازگشت و سالهاى ۱۹۹۶ تا ۱۹۷۰ م. را به تدریس در دانشگاه ادران گذراند. پس از به وجود آمدن مشکلاتى در آنجا به سبب حرکتهاى انقلابى، مدتى وى از فعالیتهاى سیاسى اجتماعى کنارهگیرى کرد. در سال ۱۹۸۱ م چند ماهى در دانشگاه ملک عبدالعزیز عربستان مشغول تدریس بود. از آنجا براى تدریس به دانشگاه اسلامى دولتى اسلامآباد داوطلبانه اعزام شد. وى عامل اشتیاق به اسلامآباد را نزدیک شدن به جهاد افغانستان و کمک به آن مىدانست و از همانجا فعالیت در جهاد افغانستان را آغاز کرد؛ همچنانکه او از بنیانگذاران اصلى جنبش حماس در فلسطین نیز بود.( عبدالله عزّام، الأسئله و الأجوبه الجهادیه، ص ۳، ۲۸ و ۶۳؛ وحید مژده، افغانستان و پنج سال سلطه طالبان، ص ۵۸- ۵۹). ↑
-
- . عبدالله ، یوسف عزام، همان، ص ۳۸٫ ↑
-
- . حسینی قزوینی، احمد: ۱۳۸۱: ص۱۴۴- ۱۴۶٫ ↑
-
- . همان ↑
-
- . گزارش فتواها و اقدامات تکاندهنده تکفیریه.http ://www .seratnews .ir /fa /news /041171 ↑
-
- . گزارش« تابناک» منتشر شده در تاریخ ۲۸ دى ۱۳۹۱ در:http ://www .tabnak .ir /fa /news /171892 ↑
-
- . درباره دیوبندیه نک.: مهدى فرمانیان،« دیوبندیه»، طلوع، ش ۱۳؛ سید مهدى علیزاده موسوى، مکتب دیوبند؛ محمد طاهر رفیعى، نقد و بررسى اندیشههاى کلامى دیوبندیه، پایان نامه کارشناسى ارشد مؤسسه امام خمینى. ↑
-
- . نک.: محمد طاهر رفیعى، نقد و بررسى اندیشههاى کلامى دیوبندیه، فصل آخر. ↑
-
- . جواد جمالى، افراطگرایى در پاکستان، فصل لشکر جهنگوى و طیبه. ↑
-
- . سید عبدالعزیز طباطبایى،« موقف الشیعه من هجمات الخصوم»: مجله تراثنا، شماره ۶، صفحه ۵۳٫ ↑
-
- . محمد موسى، طاهر عباس،« نسلکشى شیعیان در پاکستان تا کى و چرا؟»، دوماهنامه آفاق مهر، ش ۵۰، ص ۷۳٫ ↑
-
- . Machel – Graca, Consquences des conflits armes sur les enfants New York , Nations unies. ↑
-
- . IRIN-News org-20 aout 2003 ↑
-
- . Conventions of Geneva of 1949 and their Protocols additional of 1977 ↑
-
- . Timor ↑
-
- .Annan Kofi; “Children and armed conflict”:Report of the Secretary-General A/56/342 – S/2001/852, General Assembly , Fifty – sixth session , Item 127 of the provisional agenda , Promotion and protection of the rights of childrenSecurity Council, Fifty-sixth year, Source: UN Security Council, Date: 7 Sept 2001. ↑
